Hi ! Welcome...สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับ "บ้านซอมพอแดง"

แวะเข้ามาชมกันนะคะเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ และทุกๆท่านค่ะ

จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

วันศุกร์ที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2554

๐ เรื่อง...กล้วย กล้วย


*** เรื่อง...กล้วย กล้วย ***

เห็นยืนยิ้ม พิมพ์ใจนี้ มีเรื่องเล่า
คนเขาเอา เจ้าตัวเหลือง เพียงแค่กิน
เห็นเนียมอาย อ้ายกล้วยไข่ ไปทั่วถิ่น
เห็นดีดดิ้น ศิลป์ภาพนี้ ดีนักแล

สื่อให้เห็น เป็นเรื่องราว คราวนี้หนา
เจ้าดารา มายืนโชว์ โป๊จริง แหม!
บอกว่าฉัน มันมีค่า จริงแน่แน่
เอาเถอะแม่ แพร่พันธุ์ได้ ไว้ตามสวน



โดย........./แมงก่ำเบ้อ

คืนเดือนหงาย



*** คืนเดือนหงาย ***

เงยดูฟ้า ดาราจันทร์ พลันส่องแสง
ไม่สิ้นแรง แดงเหลืองส้ม คมสุขใส
เจิดจรัส จัดแวววาว พราวพิไล
ส่องสุกใส ไกลลิบลับ จับจ้องจิต

โลกมนุษย์ สุดโสภา ดาราฉาย
คืนเดือนหงาย สายแสงจ้า ฟ้าน่าพิศ
เมฆาลอย พลอยหวั่นไหว ใจพินิจ
กลัวทับปิด ชิดบังแสง แห่งจันทรา



โดย......./ แมงก่ำเบ้อ

ไม่ติดบ้าน


หัวหายตะพายขาด...// ลักษณะคนที่ชอบเที่ยวจนไม่อยู่ติดบ้าน


อันนิสัย คนเรานั้น มีอย่างหนึ่ง
ต้องคะนึง นึกสนุก สุขหรรษา
ทุกเวลา พากายใจ ไปต่างนา
เที่ยวพารา อาศัยทั่ว มั่วเรื่อยไป



เขียนโดย : แมงก่ำเบ้อ

วันพฤหัสบดีที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2554

๐ ปลุกผีนั่ง



ปล้ำผีลุก ปลุกผีนั่ง...// เป็นการพยายามทำให้เกิดเรื่องราวขึ้นมาให้ได้

บรรยากาศเคยน่าอยู่น่าอาศัย
ความจริงใจความเอื้อเฟื้อมีให้เห็น
แต่เดี๋ยวนี้เกิดเรื่องราวเกินจำเป็น
มิอยู่เย็นตรึงเครียดขึ้นมีเรื่องราว

ก่อเหตุการณ์ต่างนานามิเว้นวัน
มิสุขสันต์สร้างเรื่องเท็จให้อื้อฉาว
สาดเทเสียป้ายความผิดเกิดความร้าว
อีกทั้งป้องป่าวประกาศล้อเลียนกัน






แมงก่ำเบ้อ............../ 170654

ความเหมาะสม



ปลูกเรือนพอตัว หวีหัวพอเกล้า...// ให้ทำในสิ่งที่เหมาะสมกับตนเอง


จะทำการสิ่งใดนั้นเฝ้าคิดถึง

ให้คำนึงว่าสมควรทำหรือไม่

พิจารณาให้เหมาะสมตัวตนไว้

ความมั่นใจจะตามมาดั่งใจเรา






เขียนโดย : ซอมพอแดง........../ 170654

วันอังคารที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2554

อย่าโง่



จงหยุดความเสียใจในครั้งนี้

ปล่อยให้ฟรีไปกับความโง่เขลา

ตั้งต้นใหม่กับคนไม่หูเบา

ที่เขาเอาความมั่นคงจริงใจให้



ซอมพอแดง...................140654

ปรารถนา




รักนี้มีความหวาน

บางครั้งด้านจนชินชา

บางครั้งซึ้งอุรา

ปรารถนาทุกครั้งไป



ซอมพอแดง................// 140654

ความเจ็บ...จากเข็ม



อันความรัก เปรียบเข็ม อันแหลมคม

เมื่อปักจม เจ็บแปลบ แสบถึงทรวง

แต่ก็เห็น ทนกัน ปล่อยให้ลวง

ให้เลยล่วง ถลำลึก ยากถอนคืน



ซอมพอแดง...............// 140654

ความรัก



ความรักมีมากมาย
วางเรียงรายไว้ให้เลือก
ความรักดั่งบ่วงเชือก
มิอาจเลือนจากดวงจิต

หากใครติดบ่วงนี้
ยากหลีกหนีมักตามติด
เพราะความหวานทุกคนคิด
บางครั้งผิดปล่อยลุกลาม



ซอมพอแดง.........// 140654

วันเสาร์ที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ผู้หญิง


หมั่นดูแล รักษา กายและใจ

เอาใจใส่ ทานอิ่ม นอนเพียงพอ

ออกกำลัง เช้าค่ำ ไม่รีรอ

ให้เริ่มก่อ แต่นี้ มีสุขใจ.


เขียนโดย : คนรักศิลป์

สันดานคน



ธรรมดา นิสัย สันดานคน

ที่ด่ากร่น ให้เห็น ได้ยินนั้น

มีสาเหตุ มากมาย แตกต่างกัน

ต่างโจษจัน แซ่ซ้อง ก้องโลกา




เขียนโดย : คนรักศิลป์-030654

ละครโรงใหญ่


มนุษย์นั้น ดีเลวไซร์ ใจกิเลส

มีฝุ่นเศษ เกาะกุมเต็ม น่าสงสาร

มัวมกหมุ่น ตัดธรรมะ พ้นจากกาย

โลกนี้กลาย ดั่งละคร โรงใหญ่จริง



เขียนโดย : คนรักศิลป์

๐ สิทธิ


ช่วงนี้ใครใครก็อยากได้

ทำยังไงถึงจะมีเข้ามาหา

ง่ายนิดเดียวมีคนเขาบอกมา

สิทธิ์นั้นหนาขายไปสิถ้าต้องการ


เขียนโดย : พิตรา

ปิดหีบไม่ลง


ชีวิตคนเราเห็นของก็อยากได้

ไม่คิดถามไถ่หยิบใช้สบายตัว

เงินเดือนมีน้อยใช้สอยไปถ้วนทั่ว

ไม่เคยนึกกลัวปัญหาตามมาทัน

แท้ที่จร้งนั้นชักหน้าไม่ถึงหลัง

มีแต่ความหวังอีกทั้งความใฝ่ฝัน

เห็นก็จับจ่ายอย่างไม่เสียดายกัน

แท้ที่จริงนั้นรายรับเหลือจะทน



ชีวิตชนบท...กับการเปลี่ยนแปลง

สภาพแวดล้อมอ่อนน้อมถ่อมตน
แม้จะยากจนอดทนทำกิน
ชีวิตเรียบง่ายอยู่ตามท้องถิ่น
ทำนาพรวนดินจับปลาในคลอง

พืชผักนานาหลากหลายชนิด
เขาต่างได้คิดพินิจไต่ตรอง
แม้หาเช้าค่ำย่ำแต่ในหนอง
แต่ก็ครอบครองที่นาของตน

ไม่เคยคิดขายจ่ายแจกให้ใคร
กับพวกแดนไกลที่เข้ามาสน
เพราะรักบ้านนาแม้เกิดกับตน
จะขอไม่บ่นก้มหน้าทำกิน

ชีวิตบ้านนาคนชนบท
ไม่เคยคิดคดแลลืมฐานถิ่น
ธรรมชาตินี้แม้แต่น้ำดิน
ไม่อยากให้สิ้นให้กับต่างแดน

ผู้คนเมืองใหญ่ย้ายมาปักฐาน
มาสร้างบ้านร้านเรียงรายทิวแถว
ทุกสิ่งเริ่มเปลี่ยนพรรณไม้เป็นแนว
ผลสุดท้ายแล้วชนบทเปลี่ยนแปลง

จะทำเช่นไรให้แหล่งอาศัย
เจริญแล้วไซร์มิให้หน่ายแหนง
อยากให้ยังอยู่พันธุ์ไม้ไม่แล้ง
ไม่อยากให้แห้งเจอภัยพิบัติ

ชนบทเคยสุขสนุกสนาน
เพียงแค่วันวานเคราะห์ร้ายเข้าซัด
ทั้งแผ่นดินไหวถนนถูกตัด
เพราะถูกน้ำซัดเซาะพัดขึ้นมา

บ้านเรือนน้ำท่วมจมอยู่ใต้น้ำ
ชาวนาบอบช้ำข้าวถูดพัดพา
สัตว์น้อยสัตว์ใหญ่สุดพรรณนา
โอ้อนิจาไม่อาจเลี่ยงได้


040654.../ 1.06 AM

บ้านซ่าหรี

บ้านนิทาน

Music & song//Guru

คำคม...คำคน...คำตน

@...ตีวงกั้น...@..//...ป้องกันไว้ล่วงหน้า...

@...ดาบสองคม...@..//...มีผู้คนล้อมรอบมากมาย...

@...ชักแม่น้ำทั้งห้า...@..//...พูดจาหว่านล้อมเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ...

@...ชั่วนาตาปี...@..//...ตลอดปี...

@...กระเชอก้นรั่ว...@..//...สูรุ่ยสุร่าย ไม่รู้จักการประหยัด...

@...ไข่ในหิน...@..//...ทะนุถนอม ดูแลรักษาเป็นอย่างดี...

@...คนดีเห็นนาน คนพาลเห็นเร็ว...@..//...กว่าที่จะรู้ว่าเป็นคนดีจะต้องใช้เวลานาน แต่คนชั่วจะรู้ได้โดยทันที...